Bir haberi, dileği, isteği veya duyguyu yanımızda olmayan birine iletmek maksadıyla hazırlanmış özel yazılardır.
Mektuplar özelliklerine göre üçe ayrılır: Özel mektuplar, iş mektupları, edebi ve felsefi mektuplar olmak üzere üçe ayrılır.
Özel mektup; bireylerin sevdikleri insanlara, dostlarına ve yakın bulduklarına yazdıkları mektup türüdür. Bu mektupların en belirgin özelliği içten yazılmalarıdır.
Edebi ve felsefi mektuplar; sanatla, edebiyatla ya da felsefeyle ilgili konularda herhangi bir görüşün, düşüncenin açıklandığı, savunulduğu mektup türüdür. Bu tür mektuplar içtenlikten ve doğallıktan uzak olan mektuplardır. Bu mektupların bir kısmı gazetelerde ve dergilerde yayınlasın diye yazılır. Böyle mektuplara “açık mektup” denilmektedir.
İş mektupları, bir iş gereği resmi makamlara ya da kişilere yazılan mektuplardır. Belli biçim ve kuralları vardır. Önemli bir özellikleri kısa olmalarıdır.
Roman, öykü, eleştiri, fıkra, sohbet gibi türler de mektup türünde yazılabilmektedir. Vadideki Zambak (Balzac), Genç Warther’in Istırapları (Goethe), Handan (Halide Edip), Bir Kadın Düşmanı (R.Nuri Güntekin) mektup türünde yazılmış romanlardır.
Mektup türüne kimlik kazandıran kişi, Latin yazar Çiçero olarak bilinir. Türk edebiyatında ilk mektup yazarı ise Şikâyetname adlı eseriyle Fuzuli’dir.
Namık Kemal (Namık Kemal’in Hususi Mektupları), Abdülhak Hamit Tarhan (Mektuplar), Ahmet Mithat - Muallim Naci (Muhaberat ve Muhaverat), Ziya Gökalp (Limni ve Malta Mektupları), Nazım Hikmet (Kemal Tahir’e Mapushaneden Mektuplar), Ahmet Hamdi Tanpınar (Mektuplar), Cahit Sıtkı Tarancı (Ziya’ya Mektuplar) bu türün önemli yazarlarıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder